W maju 2019 roku rozpoczęto prace konserwatorskie we wnętrzu kościoła parafialnego pw. Świętej Trójcy w Iwanowicach. Wcześniej sporządzono szczegółowe Programy Prac, które wymagały zatwierdzenia przez Wojewódzkiego Małopolskiego Konserwatora Zabytków w Krakowie.
W pierwszym etapie wykonano badania konserwatorskie, aby ocenić stan techniczny obiektu, rozpoznać jego technologię i nawarstwienia historyczne.
Ściany i strop kościoła wykonano z drewna modrzewiowego. Łączenia desek na sklepieniu prezbiterium oraz nawy zasłonięto metalowymi listwami, które przymocowano za pomocą gwoździ. Dopiero na tak przygotowaną powierzchnię położono cieniutką warstwę zaprawy kredowo-klejowej oraz wykonano polichromie. Warstwa malarska namalowana została w technice temperowej i kazeinowej.
Ściana dzieląca zakrystię od prezbiterium po stronie południowej wybudowana została w tzw. wątku mieszanym, (w kamieniu wapiennym oraz cegle). Portal wykonano z ciosów wapiennych.
Badania konserwatorskie wykazały, że wcześniej ściany kościoła posiadały inną, starszą polichromię. Jednak zachowała się ona szczątkowo. Takie śladowe ilości zachowanej malatury nie pozwalają na jej odczytanie. Decyzją Komisji Konserwatorskiej postanowiono obecnie widoczną warstwę malarską odczyścić, a po wykonaniu prac technicznych i estetycznych wyeksponować.
Po usunięciu brudu okazało się, że polichromie od czasu swego powstania nigdy nie przechodziły konserwacji z prawdziwego zdarzenia. Drewno pod malowidłami zostało zaatakowane przez owadzie szkodniki, które żerując w jego strukturze bardzo go osłabiły. Te duże zniszczenia obecnie nie były widoczne, gdyż wcześniej próbowano je naprawiać poprzez szpachlowanie kitami oraz powtórne pomalowanie. Mocne emulsyjne kity położono nie fachowo oraz nie starannie, a przemalowanie ich dopasowano kolorystycznie do brudnych, nie odczyszczonych malowideł.
Nie jest to odosobniony przypadek. W wielu kościołach dawniej tak postępowano. Używane wcześniej środki nie radziły sobie z usuwaniem wieloletniego brudu z kopcia świec. Rozwój metod i materiałów współcześnie stosowanych w konserwacji pozwoliły na usunięcie zabrudzeń bez naruszenia malowideł.
W kolejnym etapie prac usunięto wszystkie późniejsze kity maskujące faktyczny stan techniczny drewna. W deskach „drewnojady” wydrążyły głębokie korytarze. Było ono osłabione, zniszczone, a połączenia porozsychane. Przeprowadzano zabieg dezynsekcji i dezynfekcji oraz impregnacji strukturalnej. Wstrzykiwano i nanoszono pędzlem odpowiednie środki chemiczne. Ubytki w drewnie uzupełniono drewnianymi wstawkami, mniejsze kitami trocinowymi. Po położeniu warstwy elastycznej szpachlówki, uzupełniono braki warstwy malarskiej w technice akrylowej i olejnej o odpowiedniej kolorystyce oraz połysku. Płyty epitafijne szlifowano, dla uzyskania poleru.
W roku 2020 renowacja polichromii świątyni jest kontynuowana.
Strop prezbiterium - dokumentacja fotograficzna prac konserwatorskich
Ściany prezbiterium - dokumentacja fotograficzan prac konserwatorskich