A A A

1. Dzisiaj wraz z całym Kościołem w Polsce obchodzimy XVI Dzień  Papieski pod hasłem: „Jan Paweł II – bądźcie świadkami miłosierdzia”.  Naszą modlitwą i ofiarą wspieramy Fundację „Dzieło Nowego Tysiąclecia”, która jest żywym pomnikiem ku czci św. Jana Pawła II.

2. Również dzisiaj o godz. 1500 będzie sprawowana Msza Święta  w Poskwitowie z okazji Święta Patrona Szkoły – św. Franciszka z Asyżu. 

3. W Liturgii Kościoła w najbliższym tygodniu wspominamy:

  • w czwartek – Błogosławionego Honorata Koźmińskiego, prezbitera 
  • w tym dniu przypada również ostatnie w tym roku nabożeństwo fatimskie. Zapraszamy wszystkich czcicieli Pani Fatimskiej na Mszę Świętą na godz. 2000, a po niej na procesję różańcową.
  • w sobotę – Świętą Teresę od Jezusa, dziewicę i doktor Kościoła.

4. W najbliższy wtorek na godzinę 1800 do salki parafialnej na plebanię zapraszamy rodziców, którzy pragną zamówić stroje komunijne dla swoich dzieci. Wtedy Panie krawcowe będą brały miarę.

5. W piątek przypada Dzień Edukacji Narodowej – na Mszy Świętej o godz. 1700, a także na różańcu będziemy Panu Bogu polecać nauczycieli, wychowawców oraz pracowników szkół z racji ich święta. Serdecznie zapraszamy do wspólnej modlitwy.

6. W przyszłą niedzielę o godz. 1400 w naszej świątyni odbędzie się  Msza Święta z okazji jubileuszy małżeńskich: 50 i 60 - lecia.

7. Dnia 22 października pragniemy udać się z pielgrzymką autokarową do Częstochowy na Jasną Górę. Zachęcamy do udziału i prosimy o zgłaszanie się do kancelarii.

8. Dziękujemy wczorajszym nowożeńcom za kwiaty i udekorowanie Kościoła. W przyszłym tygodniu prosimy o ten dar kolejne rodziny z Krasieńca.

9. Zbliża się Uroczystość Wszystkich Świętych. Naszą pamięć i miłość do zmarłych wyrażamy modlitwą w ich intencji. Przyjmujemy już imiona zmarłych do wspólnej modlitwy wypominkowej. W przedsionku obok prasy katolickiej są wyłożone kartki. Wychodząc z kościoła, chciejmy je zabrać i wpisać na nich imiona swoich drogich zmarłych. Prosimy również o wpisanie czasu ich trwania – rok, pół roku, czy jednorazowo oraz Mszy Świętej, przed którą będziemy się modlić – 1000 lub 1200. Ofiary z racji wypominek takie same jak w ubiegłym roku.

10. Przed Uroczystością Wszystkich Świętych tradycyjnie sprzątamy cmentarz i jego otoczenie. Porządkując swoje groby, pamiętajmy o zachowaniu czystości na całym cmentarzu. Nie wyrzucajmy śmieci „byle gdzie” pod płot. Bardzo prosimy podejmijmy trud choćby minimalnej segregacji. Wyrzucajmy do zsypu do kontenera: lampki, szkło i plastik. Natomiast obok chciejmy składać: kwiaty, chwasty, liście i trawę – by łatwiej można było je usunąć.

11. Do wspólnej pracy przy cmentarzu w najbliższą sobotę na godzinę 900 zapraszamy parafian z Biskupic, Zagaja, Iwanowic Właściańskich, Krasieńca i Maszkowa. Przywieźmy kosy, sekatory, grabki, łopaty, taczki – czyli to wszystko, co potrzebne do prac porządkowych (przydałaby się jakaś przyczepka). Chciejmy znaleźć chwilę czasu i odrobinę chęci, by wykonać tę pracę dla naszego wspólnego dobra. Gdyby w sobotę przeszkodziła pogoda – to prosimy, aby osoby chętne przyszły w następnym tygodniu. Wtedy również będziemy zachęcać parafian z kolejnych wiosek.


 PYTANIA DO ZALICZENIA:


1. Dziesięć przykazań Bożych?
Jam jest Pan, Bóg twój, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.
1. Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną.
2. Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego nadaremno.
3. Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.
4. Czcij ojca swego i matkę twoją.
5. Nie zabijaj!
6. Nie cudzołóż!
7. Nie kradnij!
8. Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.
9. Nie pożądaj żony bliźniego swego.
10. Nie pożądaj żadnej rzeczy bliźniego swego.

2. Skład Apostolski?
Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebią, zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa, siedzi, po prawicy Boga, Ojca Wszechmogącego, stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.

3. Główne prawdy wiary?
1. Jest jeden Bóg.
2. Bóg jest Sędzią sprawiedliwym, który za dobro wynagradza, a za zło karze.
3. Są 3 Osoby Boskie: Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty.
4. Syn Boży stał się człowiekiem i umarł na krzyżu dla naszego zbawienia.
5. Dusza ludzka jest nieśmiertelna.
6. Łaska Boska jest do zbawienia koniecznie potrzebna.

4. Przykazania Kościelne?
1. W niedzielę i święta nakazane uczestniczyć we Mszy św. i powstrzymać się od prac niekoniecznych.
2. Przynajmniej raz w roku przystąpić do sakramentu pokuty.
3. Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym, przyjąć Komunię Świętą.
4. Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w okresach pokuty powstrzymywać się od udziału w zabawach.
5. Troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła.

5. Najważniejsze przykazanie Pana Jezusa?
Najważniejszym przykazaniem Pana Jezusa jest przykazanie miłości: „Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą. Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Przykazanie to objawił Pan Bóg już w Starym Testamencie.

6. Grzechy przeciwko Duchowi Świętemu?
1. Zuchwale grzeszyć w nadziei miłosierdzia Bożego.
2. Rozpaczać lub wątpić o łasce Bożej.
3. Sprzeciwiać się uznanej prawdzie.
4. Zazdrościć albo nie życzyć bliźniemu łaski Bożej.
5. Opierać się natchnieniom Bożym.
6. Umyślnie zaniedbywać pokutę.

7. Grzechy wołające o pomstę do nieba?
1. Umyślne zabójstwo.
2. Grzech sodomski.
3. Uciskanie wdów, ubogich i sierot.
4. Zatrzymywanie zapłaty pracownikom.

8. Uczynki miłosierdzia co do duszy?
1. Grzeszących upominać.
2. Nieumiejętnych pouczać.
3. Wątpiącym dobrze radzić.
4. Strapionych pocieszać.
5 Krzywdy cierpliwie znosić.
6. Urazy chętnie darować.
7. Modlić się za żywych i umarłych.

9. Uczynki miłosierdzia co do ciała?
1. Łaknących nakarmić.
2. Pragnących napoić.
3. Nagich przyodziać.
4. Podróżnych w dom przyjąć.
5. Więźniów pocieszać.
6. Chorych nawiedzać.
7. Umarłych grzebać.

10. Siedem grzechów głównych
1. Pycha.
2. Chciwość.
3. Nieczystość.
4. Zazdrość.
5. Nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu.
6. Gniew.
7. Lenistwo.

11. Obowiązujące święta kościelne?
1. Uroczystość Narodzenia Pańskiego (25 grudnia).
2. Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki (1 stycznia).
3. Uroczystość Objawienie Pańskie (Trzech Króli – 6 stycznia).
4. Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (Boże Ciało – ruchome – zawsze w czwartek).
5. Uroczystość Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny (15 sierpnia).
6. Uroczystość Wszystkich Świętych (1 listopada).

12. Tajemnice Różańca świętego?

I. Tajemnice radosne (odmawia się w poniedziałki i soboty)
1. Zwiastowanie Pański.
2. Nawiedzenie św. Elżbiety.
3. Narodzenie Jezusa.
4. Ofiarowanie Jezusa w świątyni.
5. Znalezienia Jezusa w świątyni jerozolimskie.

II. Tajemnice światła (odmawia się we czwartki)
1. Chrzest Jezusa w Jordanie.
2. Objawienie się Jezusa na weselu w Kanie.
3. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia.
4. Przemienienie Jezusa na Górze Tabor.
5. Ustanowienie Eucharystii.

III. Tajemnice bolesne (odmawia się we wtorki i piątki)
1. Modlitwa Jezusa w Ogrójcu.
2. Biczowanie Jezusa.
3. Cierniem ukoronowanie.
4. Dźwiganie Krzyża.
5. Ukrzyżowanie Jezusa.

IV. Tajemnice chwalebne (odmawia się we środy i niedziele)
1. Zmartwychwstanie Jezusa.
2. Wniebowstąpienie Pańskie.
3. Zesłanie Ducha Świętego.
4. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny.
5. Ukoronowanie Matki Bożej na Królową nieba i ziemi.

13. Sakramenty święte?

Sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego:
1. Chrzest.
2. Bierzmowanie.
3. Eucharystia.

Sakramenty uzdrowienia
4. Pokuta.
5. Namaszczenie chorych.

Sakramenty w służbie wspólnoty
6. Kapłaństwo.
7. Małżeństwo.

14. Warunki sakramentu pokuty?
1. Rachunek sumienia.
2. Żal za grzechy.
3. Mocne postanowienie poprawy.
4. Szczera spowiedź.
5. Zadośćuczynienie Bogu i bliźnim.

15. Co to jest Pismo święte?
Pismo święte jest to zbiór ksiąg napisanych pod natchnieniem Ducha Świętego. Jest to słowo Boże skierowane do ludzi.

16. Kto jest autorem Pisma świętego?
Pierwszorzędnym autorem Pisma świętego jest Duch Święty, a drugorzędnym ludzie przez Ducha Świętego natchnieni.

17. Jak dzieli się i z ilu ksiąg składa się Pismo święte?
Pismo święte dzieli się na Stary Testament (46 ksiąg) oraz Nowy Testament (27 ksiąg); razem 73 księgi.

18. Wymień Ewangelistów?
4 Ewangelistów: św. Mateusz, św. Marek, św. Łukasz i św. Jan

19. Co to jest Trójca Święta?
Trójcą Świętą nazywamy jednego Boga w trzech Osobach Boskich (Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty).

20. Kto to jest Pan Bóg?
Pan Bóg jest to Duch nieskończenie doskonały, Stwórca nieba i ziemi czyli „wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych”.

21. Jakie przymioty posiada Pan Bóg?
Pan Bóg jest: wieczny, wszechmocny, niezmienny, najmędrszy, święty, sprawiedliwy, najmiłosierniejszy.

22. Jak nazywamy opiekę Bożą nad światem?
Opiekę Bożą nad światem nazywamy Bożą Opatrznością.

23. Imiona 12 Apostołów?
Piotr, Jakub, Jan, Andrzej, Filip, Bartłomiej, Mateusz, Tomasz, Jakub (syn Alfeusza), Tadeusz, Szymon Gorliwy, Judasz (zastąpił go później Maciej)

24. Kim są aniołowie?
Aniołowie są to stworzenia duchowe, które nieustanni wielbią Boga i służą Jego zbawczym planom. Zbuntowanych aniołów nazywamy szatanami.

25. Kim jest człowiek?
Człowiek jest stworzeniem rozumnym i wolnym, który ma ciało i duszę nieśmiertelną.

26. Po co Pan Bóg stworzył człowieka?
Pan Bóg stworzył człowieka, aby Pana Boga chwalił, czcił, kochał i służył Mu, a przez to osiągnął życie wieczne.

27. Kim jest Jezus Chrystus?
Jezus Chrystus jest Synem Bożym, który stał się człowiekiem, umarł i zmartwychwstał dla naszego zbawienia.

28. Jak nazywamy inaczej grzech pierworodny?
Grzech pierworodny nazywamy inaczej grzechem dziedzicznym, ponieważ dziedziczymy go po naszych prarodzicach Adamie i Ewie.

29. Kto z ludzi jest wolny od grzechu pierworodnego?
Od grzechu pierworodnego jest wolna jedynie Najświętsza Maryja Panna, dlatego nazywamy ją Niepokalanie Poczęta.

30. Co to jest cud?
Cud jest to nadzwyczajne dzieło widzialne, którego nie może dokonać żadne stworzenie, lecz tylko sam Bóg.

31. Co to jest Kościół katolicki?
Kościół katolicki jest to zjednoczenie chrześcijan, którzy pod przewodnictwem papieża dążą do zbawienia, przez wyznawanie tej samej wiary i przyjmowanie tych samych sakramentów świętych.

32. Kto założył Kościół katolicki?
Kościół katolicki założył Pan Jezus gromadząc wiernych (Nowy Lud Boży), wybierając z nich 12 Apostołów i ustanawiając św. Piotra widzialną głową Kościoła.

33. Kto obecnie jest głową Kościoła?
Niewidzialną głową Kościoła jest Pan Jezus. Widzialną głową Kościoła jest następca św. Piotra, czyli papież w Rzymie, obecnie Franciszek.

34. Kim jest Duch Święty?
Duch Święty jest to trzecia Osoba Boska, która pochodzi od Ojca i Syna.

35. Kiedy Duch Święty zstąpił na Apostołów?
Duch Święty zstąpił na Apostołów w postaci ognistych języków w dzień Pięćdziesiątnicy, 10-go dnia po Wniebowstąpieniu Pana Jezusa.

36. Kiedy Duch Święty zstępuje na nas?
Duch Święty zstępuje na nas już przy Chrzcie św., a w szczególny sposób napełnia nas sobą w sakramencie Bierzmowania.

37. Jakie cechy posiada Kościół katolicki?
Kościół katolicki posiada następujące cechy: jest jeden, święty, powszechny i apostolski.

38. Jakie są rzeczy ostateczne człowieka?
Ostatecznymi rzeczami człowieka są: śmierć, sąd Boży, niebo albo piekło.

39. Co to jest śmierć?
Śmierć jest to odłączenie się duszy od ciała człowieka. Patronem dobrej śmierci jest św. Józef. Dobra śmierć to śmierć w łasce uświęcającej.

40. Jaki sąd czeka człowieka po śmierci?
Zaraz po śmierci czeka człowieka sąd szczegółowy, a po zmartwychwstaniu ciał sąd ostateczny nad całą ludzkością.

41. Co to jest czyściec?
Czyściec jest to stan oczyszczenia po śmierci z kary doczesnej

42. Co to jest niebo?
Niebo jest to stan, gdzie aniołowie i święci cieszą się wiecznym szczęściem.

43. Co to jest piekło?
Piekło jest to stan wiecznej kary.

44. Co to jest diecezja?
Diecezja jest to część Kościoła, którą rządzi biskup Ordynariusz. Diecezja dzieli się na dekanaty, dekanaty na parafie. Kilka diecezji tworzy metropolię. Kilka metropolii tworzy prowincję kościelną.

45. Jak nazywa się nasza diecezja? Kto jest jej patronem i biskupem?
Nasza diecezja to Diecezja Kielecka. Jej patronem jest św. Stanisław biskup i męczennik oraz bł. Wincenty Kadłubek biskup. Biskupem Ordynariuszem naszej diecezji jest Ks. Biskup Jan Piotrowski, a Biskupem Pomocniczym jest: Ks. Biskup Marian Florczyk.

46. Co to jest Świętych obcowanie?
Świętych obcowanie jest to duchowa łączność między wiernymi na ziemi, duszami w czyśćcu i świętymi w niebie.

47. Polscy święci i błogosławieni?
Św. Stanisław biskup i męczennik, św. Jacek, św. Stanisław Kostka, św. Maksymilian Kolbe, św. królowa Jadwiga, św. Jan Paweł II, bł. Wincenty Kadłubek, bł. ks. Józef Pawłowski, bł. ks. Jerzy Matulewicz.

48. Co to jest modlitwa?
Modlitwa jest to rozmowa człowieka z Bogiem. Może ona być: ustna, myślana, indywidualna lub wspólnotowa.

49. Co to jest modlitwa Pańska i jak się dzieli?
Modlitwa Pańska to modlitwa „Ojcze nasz”, której nauczył nas Pan Jezus. Dzieli się na: wstęp i 7 próśb. Trzy pierwsze prośby odnoszą się do chwały Boga, a cztery dalsze do naszych potrzeb.

50. Co to jest Pozdrowienie Anielskie i jak się dzieli?
Pozdrowienie Anielskie jest to modlitwa „Zdrowaś Maryjo”. Dzieli się na słowa Archanioła Gabriela, słowa św. Elżbiety i słowa Kościoła św.

51. Kto nadał ludziom 10 przykazań Bożych?
10 przykazań Bożych nadał ludziom Pan Bóg przez Mojżesza na Górze Synaj, a Pan Jezus w Nowym Testamencie te przykazania potwierdził.

52. Co to jest sumienie?
Sumienie jest to głos duszy, który mówi: „to czyń, bo jest dobre; tamtego nie czyń, bo jest złe”.

53. Kiedy człowiek popełnia grzech? Rodzaje grzechu?
Człowiek popełnia grzech, gdy świadomie i dobrowolnie przekracza przykazania Boże lub kościelne. Grzech może być ciężki (śmiertelny) i lekki (powszedni).

54. Na czym polega grzech ciężki?
Grzech ciężki polega na tym, że człowiek przekracza przykazanie Boże lub kościelne w rzeczy ważnej. Świadomie, czyli z poznaniem zła i całkiem dobrowolnie (z własnej woli).

55. Na czym polega grzech lekki?
Grzech lekki polega na tym, że człowiek przekracza przykazanie Boże lub kościelne w rzeczy mniej ważnej, albo przekracza je w rzeczy ważnej, lecz niezupełnie świadomie lub niezupełnie dobrowolnie.

56. Co to są grzechy cudze?
Grzechy cudze popełniamy wtedy, gdy pomagamy bliźniemu do grzechu.

57. Co to jest nałóg?
Nałóg jest to stała skłonność do popełniania tych samych grzechów.

58. Co to jest cnota?
Cnota jest to stała skłonność do spełniania dobrych uczynków.

59. Co to są cnoty Boskie?
Cnoty Boskie są to te cnoty, które odnoszą się do Boga (udoskonalają naszą więź z Bogiem). Cnotami Boskimi są: wiara, nadzieja i miłość.

60. Cnoty kardynalne (główne)?
Cnoty główne: roztropność, sprawiedliwość, wstrzemięźliwość, męstwo.

61. Co to jest łaska Boża?
Łaska Boża jest to dar nadprzyrodzony, którego Pan Bóg udziela nam do zbawienia.

62. Kto nam wysłużył łaskę Bożą?
Wszystkie łaski wysłużył nam Pan Jezus swoją Męką, Śmiercią i Zmartwychwstaniem. Otrzymujemy ją tylko przez Niego.

63. Jakie są rodzaje łaski Bożej?
Rozróżniamy: łaskę uświęcającą i łaskę uczynkową.

64. Co to jest łaska uczynkowa?
Łaska uczynkowa jest to pomoc Boża do spełnienia dobrych uczynków, potrzebnych do zbawienia.

65. Co to jest łaska uświęcająca?
Łaska uświęcająca jest to dar Boży, który daje nam życie nadprzyrodzone i czyni nas dziećmi Bożymi.

66. Kiedy po raz pierwszy otrzymaliśmy łaskę uświęcającą i przez co możemy ją utracić?
Łaskę uświęcającą otrzymaliśmy na chrzcie świętym a możemy ją utracić przez grzech ciężki.

67. Co to jest sakrament?
Sakrament to widzialny znak niewidzialnej łaski Bożej (jest to nasze spotkanie z Chrystusem).

68. Które sakramenty przyjmujemy raz w życiu?
Raz w życiu można przyjąć Chrzest, Bierzmowanie i Kapłaństwo, bo wyciskają na duszy niezatarty znak szczególnej przynależności do Jezusa Chrystusa.

69. Co to jest Chrzest św.?
Chrzest św. jest to pierwszy i najpotrzebniejszy sakrament, który gładzi grzech pierworodny, daje nam życie Boże, czyni członkami Kościoła Katolickiego (pierwszy bo bez niego nie można przyjąć ważnie innych sakramentów; najpotrzebniejszy, bo bez niego nie można się zbawić).

70. Kto może udzielić Chrztu św.?
Chrztu św. uroczystego może udzielić kapłan lub diakon, zaś chrztu z wody, w nagłym wypadku, może udzielić każdy człowiek.

71. Co to jest Bierzmowanie?
Bierzmowanie jest to sakrament, w którym Duch Święty umacnia chrześcijanina, aby wiarę swoją mężnie wyznawał, bronił jej i według niej żył.

72. Co oznacza słowo „bierzmowanie”?
Słowo „bierzmowanie” pochodzi od staropolskiego słowa „bierzmo”. Była to belka umacniająca strop. Celem bierzmowania jest umocnienie nas w wierze.

73. Jakich łask udziela Bierzmowanie?
1. Pomnaża łaskę uświęcającą.
2. Wyciska na duszy niezatarty znak wyznawcy Chrystusowego.
3. Daje 7 darów Ducha Świętego.
4. Daje łaskę uczynkową, abyśmy wiarę wyznawali, bronili jej i według niej żyli.

74. Dary Ducha Świętego?
1. Dar mądrości.
2. Dar rozumu.
3. Dar rady.
4. Dar męstwa.
5. Dar umiejętności.
6. Dar pobożności.
7. Dar bojaźni Bożej.

75. Kto udziela sakramentu Bierzmowania?
Sakramentu Bierzmowania udziela Ksiądz Biskup, a w nagłych, nadzwyczajnych okolicznościach, każdy upoważniony przez niego kapłan.

76. Co to jest Najświętszy Sakrament?
Najświętszy Sakrament jest to prawdziwe Ciało i prawdziwa Krew Pana Jezusa pod postaciami chleba i wina.

77. Kiedy i jakimi słowami ustanowił Pan Jezus Najświętszy Sakrament?
Najświętszy Sakrament ustanowił Pan Jezus w czasie Ostatniej Wieczerzy w Wielki Czwartek słowami: „Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje... Bierzcie i pijcie to jest kielich Krwi mojej...”

78. Co to jest Msza św.?
Msza św. jest ofiarą Nowego Testamentu, w której Pan Jezus ofiaruje się za nas swemu Ojcu niebieskiemu pod postaciami chleba i wina (jest to uobecnienie Ofiary krzyżowej Pana Jezusa).

79. Co to jest Komunia św.?
Komunia św. jest to spożywanie Ciała i Krwi Pana Jezusa pod postaciami chleba i wina.

80. Co to jest sakrament pokuty?
Sakrament pokuty, czyli pojednania jest to sakrament, w którym kapłan w zastępstwie Chrystusa odpuszcza nam grzechy popełnione po Chrzcie św. i daje pomoc, aby stawać się lepszym człowiekiem.

81. Komu przekazał Pan Jezusa władze odpuszczania grzechów?
Władzę odpuszczania grzechów Pan Jezus przekazał Apostołom, biskupom i kapłanom.

82. Kiedy i jakimi słowami ustanowił Pan Jezus sakrament pokuty?
Pan Jezus ustanowił sakrament pokuty w dniu swego zmartwychwstania mówiąc do Apostołów: „Weźmijcie Ducha Świętego, którym grzechy odpuścicie, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”.

83. Co to jest rachunek sumienia?
Rachunek sumienia jest to przypomnienie sobie grzechów od ostatniej dobrej spowiedzi.

84. Co to jest żal za grzechy?
Żal za grzechy jest to boleść duszy z powodu obrazy dobrego Boga, przepraszanie Go i wewnętrzne nawrócenie.

85. Co to jest mocne postanowienie poprawy?
Mocne postanowienie poprawy jest to szczera wola unikania grzechów.

86. Co to jest szczera spowiedź?
Szczera spowiedź jest to wyznanie przed kapłanem wszystkich grzechów (szczególnie grzechów ciężkich), aby otrzymać rozgrzeszenie.

87. Co to jest zadośćuczynienie Bogu i bliźnim?
Zadośćuczynienie jest to odprawienie pokuty nałożonej przez kapłana, oraz naprawienie krzywd wyrządzonych bliźnim.

88. Co to jest odpust?
Odpust jest to częściowe lub zupełne darowanie kary doczesnej za grzechy już odpuszczone.

89. Co to jest namaszczenie chorych?
Namaszczenie chorych jest to sakrament, w którym ciężko chory otrzymuje szczególne łaski dla duszy, ulgę w cierpieniu, a niekiedy przywrócenie zdrowia.

90. Co to jest kapłaństwo?
Kapłaństwo jest to sakrament, który daje władzę głoszenia słowa Bożego, sprawowania Mszy św. i udzielania innych sakramentów świętych oraz łaskę do godnego ich wykonywania.

91. Co to jest sakrament małżeństwa?
Sakrament małżeństwa jest to nierozerwalny związek ochrzczonych: mężczyzny i kobiety, których Chrystus uświęca i uzdalnia do spełniania obowiązków małżeńskich i rodzinnych.

92. Co to jest Sobór Powszechny?
Sobór Powszechny jest to zebranie biskupów z całego świata pod przewodnictwem papieża w celu omówienia najważniejszych spraw całego Kościoła.

93. Kiedy pierwszy Polak został wybrany papieżem i jakie obrał imię?
Biskup Krakowski Kardynał Karol Wojtyła został wybrany papieżem dnia 16 października 1978 r. obrał imię Jan Paweł II. Urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach, zmarł 2 kwietnia 2005 roku w Watykanie. Ogłoszony świętym 27 kwietnia 2014. Wspomnienie liturgiczne - 22 października.

Pytania do pobrania


          „Kiedy Apostołowie w Jerozolimie dowiedzieli się, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do niej Piotra i Jana, którzy przyszli i modlili się za nich, aby mogli otrzymać Ducha Świętego. Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy więc wkładali Apostołowie na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego” (Dz 8,14-17).

 
BIERZMOWANIE SAKRAMENTEM
WTAJEMNICZENIA CHRZEŚCIJAŃSKIEGO

Każdy sakrament jest dziełem Ducha Świętego. W szczególny sposób zostaliśmy odrodzeni w Duchu Świętym w sakramencie chrztu (J 3,5), który zgładził grzech pierworodny i otworzył bramę do przyjęcia innych sakramentów.
Cóż zatem daje, nam jeszcze sakrament bierzmowania? Odpowiada na to ostatni Sobór w Konstytucji o Kościele: Przez sakrament bierzmowania odrodzeni na chrzcie „w sposób doskonalszy wiążą się z Kościołem i w ten sposób jeszcze ściślej są zobowiązani, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia i chronienia wiary słowem i uczynkiem” (n.11).

 

SAKRAMENT DOJRZAŁOŚCI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ.

Wprawdzie chrzest daje nam odpuszczenie grzechów, czyni nas dziećmi Bożymi i włącza do Kościoła, to jednak sam chrzest nie wystarcza. Dziecko Boże powinno się rozwijać ku pełnej dojrzałości duchowej. Już u pierwszych chrześcijan po chrzcie następowało bezpośrednio bierzmowanie przez włożenie rąk. Dojrzałość duchowa (nie jest ona uzależniona od ilości lat) polega przede wszystkim na:
- budowaniu Kościoła jako wspólnoty,
- szerzeniu i bronieniu wiary słowem i czynem przez własne świadectwo życia,
- służeniu i pomocy innym.
W bierzmowaniu otrzymujemy Ducha Świętego, który daje nam moc do takiej postawy otwarcia się na drugich. On jest miłością, dlatego pomaga nam realizować przykazanie miłości w naszym życiu. Duch Święty sprawia, że uczniowie Chrystusa mogą właściwie rozumieć słowa Pana: „On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem” (J 14,26). Doprowadzi nas do całej prawdy (J 16,13). Ponadto Duch Święty jest dla wierzących:
- Darem, w którym wszystkie inne są zawarte (1 Kor 1,7; Ga 5,22-25),
- Tym, który zapoznaje nas z tajemnicą Boga (1 Kor 2,10-12),
- Źródłem radości (Dz 13,52),
- Tym, który uzdalnia nas do dawania świadectwa, aż do  śmierci - na wzór Chrystusa (J 15,26-27; Dz 1,8; 4,31).
O dar Ducha Świętego, o Jego moc, trzeba prosić Ojca niebieskiego: „Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą” (Łk 11,13) i to jest pierwsze przygotowanie do tego sakramentu - modlitwa.

 

PRZYGOTOWANIE DO BIERZMOWANIA

Wszystkie trzy sakramenty: chrzest, bierzmowanie i Eucharystia są sakramentami wiary. Chrzest niemowląt odbywa się w wierze rodziców i Kościoła. Na rodzicach spoczywa zasadniczy obowiązek wychowania dzieci w duchu wiary i przygotowania ich do owocnego przyjęcia pozostałych sakramentów wtajemniczenia (bierzmowania i Eucharystii), w wypełnianiu tego obowiązku pomagają rodzicom chrzestni oraz wspólnota parafialna. Mówią o tym wyraźnie dokumenty Kościoła: „Obowiązkiem chrześcijańskich rodziców jest troska o przygotowanie dzieci do życia sakramentalnego przez formowanie w nich ducha wiary i stopniowe jego umacnianie oraz przez bezpośrednie przygotowanie do owocnego przyjęcia sakramentów bierzmowania i Eucharystii, w czym korzystają z pomocy tych instytucji, które zajmują się katechizacją. Ta rola rodziców zaznacza się takie przez ich czynny udział w obrzędach sakramentów”. (Obrzędy bierzmowania, Wstęp, n. 3). To rodzina jest pierwszym miejscem nauki wiary i moralności.
Kandydat do bierzmowania powinien znajdować się w stanie łaski uświęcającej, a więc być po spowiedzi. Ponadto powinien być odpowiednio pouczony i przygotowany do odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych. Dokonuje się to zwykle na specjalnych naukach i nabożeństwach przygotowawczych. Również rodziny kandydatów, zwłaszcza rodzice i świadkowie, powinni uczestniczyć w naukach i nabożeństwach przygotowawczych i w dniu bierzmowania przystąpią do Komunii świętej.

 

OBRZĘDY BIERZMOWANIA

Bierzmowania udziela się zwykle w czasie Mszy świętej, aby jaśniej ukazał się ścisły związek tego sakramentu z całym wtajemniczeniem chrześcijańskim, które osiąga szczyt w przyjęciu Ciała i Krwi Chrystusa. Po Ewangelii biskup wygłasza homilię, którą poprzedza przedstawienie kandydatów do bierzmowania.

Przedstawienie kandydatów.

Kapłan:
Czcigodny Ojcze, Kościół święty prosi przeze mnie o udzielenie sakramentu bierzmowania zgromadzonej tu młodzieży parafii:.............................................
Biskup:
Czy młodzież ta wie, jak wielki dar otrzymuje w tym sakramencie i czy przygotowała się należycie do jego przyjęcia?
Kapłan:
Jestem przekonany, że wszyscy przygotowali się do bierzmowania, uczestniczyli bowiem przez szereg dni w słuchaniu słowa Bożego i wspólnej modlitwie oraz przystąpili
do sakramentu pokuty.
Biskup:
Droga młodzieży, powiedzcie przed zgromadzonym tu Kościołem, jakich łask oczekujecie od Boga w tym sakramencie?
Kandydaci:
Pragniemy, aby Duch Święty, którego otrzymamy, umocnił nas do mężnego wyznawania wiary i do postępowania według jej zasad.
Wszyscy:
Amen.
Biskup wygłasza homilię, a następnie – zgodnie z miejscowym zwyczajem –przeprowadza krótki egzamin z wiedzy religijnej kandydatów do bierzmowania.

Odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych

Biskup:
A teraz, zanim otrzymacie Ducha Świętego, wspomnijcie na wiarę, którą wyznaliście na chrzcie świętym, albo którą wasi rodzice i chrzestni wyznali razem z Kościołem w dniu waszego chrztu.
Pytam każdego z was:
Czy wyrzekasz się szatana, wszystkich jego spraw i zwodniczych obietnic?
Kandydaci:
Wyrzekam się.
Biskup:
Czy wierzysz w Boga Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi?
Kandydaci:
Wierzę.
Biskup:
Czy wierzysz w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego, Pana naszego, narodzonego z Maryi Dziewicy; umęczonego i pogrzebanego, który powstał z martwych i zasiada po prawicy Ojca?
Kandydaci:
Wierzę.
Biskup:
Czy wierzysz w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, którego masz dzisiaj otrzymać w sakramencie bierzmowania, tak jak Apostołowie otrzymali Go w dzień Pięćdziesiątnicy?
Kandydaci:
Wierzę.
Biskup:
Czy wierzysz w święty Kościół powszechny, obcowanie świętych, odpuszczenie grzechów, zmartwychwstanie ciała i życie wieczne?
Kandydaci:
Wierzę.
Biskup:
Taka jest nasza wiara. Taka jest wiara Kościoła, której wyznawanie jest naszą chlubą w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
Wszyscy:
Amen.

LITURGIA SAKRAMENTU
Wezwanie do modlitwy

Biskup:
Najmilsi, prośmy Boga Ojca wszechmogącego, aby łaskawie zesłał Ducha Świętego na te przybrane dzieci swoje; odrodzone już na chrzcie do życia wiecznego. Niech Duch Święty umocni je swoimi darami i przez swoje namaszczenie upodobni do Chrystusa, Syna Bożego.
Wszyscy przez chwilę modlą się w milczeniu, o ile to możliwe wszyscy klękają.

Włożenie rąk

Biskup wyciąga ręce nad kandydatami i mówi:
Boże wszechmogący,
Ojcze naszego Pana, Jezusa Chrystusa,
który odrodziłeś te sługi swoje
przez wodę i Ducha Świętego
i uwolniłeś ich od grzechu,
ześlij na nich Ducha Świętego Pocieszyciela
daj im ducha mądrości i rozumu,
ducha rady i męstwa,
ducha umiejętności i pobożności
napełnij ich duchem bojaźni Twojej.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wszyscy:
Amen.

NAMASZCZENIE KRZYŻMEM

Diakon lub inny kapłan przynosi do biskupa olej krzyżma. Kandydaci podchodzą do biskupa razem ze swoimi świadkami bierzmowania. Kandydaci mogą także ustawiać się w odpowiednim miejscu, wówczas biskup podchodzi do każdego, zależy to od miejscowych warunków. Świadek bierzmowania kładzie prawą rękę na prawym ramieniu kandydata.
Biskup kreśli znak krzyża na czole kandydata mówiąc:
N. (imię), przyjmij znamię daru Ducha Świętego.
Bierzmowany:
Amen.
Biskup:
Pokój z tobą.
Bierzmowany:
I z duchem twoim.

1. Dziś przypada pierwsza niedziela miesiąca:
- na Mszach adorujemy Najświętszy Sakrament;
- zmiana tajemnic różańcowych. Módlmy się, aby dzieci, które zostały porzucone lub padły ofiarą przemocy w jakiejkolwiek formie, znalazły potrzebną im miłość i opiekę;
- na Mszy o godzinie 10.00 poświęcimy medaliki dla dzieci pierwszokomunijnych. Po Mszy spotkanie z rodzicami;
- na sumie, przez przyczynę świętego Ambrożego polecamy Panu Bogu pszczelarzy naszej parafii. 

2. Liturgia Kościoła:
- poniedzialek: uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Msze święte o godzinie 7.00, 12.00, 16.00 i 17.00;
- sobota: wspomnienie świętej Łucji, dziewicy i męczennicy. 

3. W przyszłą niedzielę rozpoczniemy Rekolekcje Adwentowe. - nasze przygotowanie do uroczystości Narodzenia Pańskiego. Dołóżmy troski i starania, by jak najowocniej wykorzystać ten czas łaski.

Program:
Zapraszamy dzieci w niedzielę o godzinie 10.00. W następne dni o godzinie 16.00.
W czasie rekolekcji rozdamy dzieciom nagrody za udział w nabożeństwach różańcowych. 

4. Dziękujemy Siostrom z naszego ,,Caritasu" za przygotowanie mikołajkowych prezentów dla dzieci.

5. Z okazji Świętego Mikołaja wolontariusze naszej parafii przygotowali dla nas słodkie co - nieco. Skosztujmy wychodząc z kościola. Chciejmy ocenić, docenić i oczywiście pochwalić kuszt naszych młodych parafian i ich mam.

1. Po Mszy świętej o godzinie 16.00 w modlitwie różańcowej polecamy Panu Bogu naszych wiernych zmarłych.

 

2. Liturgia Kościoła:

- poniedziałek: wspomnienie świętego Leona Wielkiego, papierza i doktora Kościoła;

- wtorek: wspomnienie świętego Marcina z Tours, biskupa. Przeżywamy rocznicę odzyskania niepodległości.

  Msze święte jak w każdą niedzielę. Na Mszy świętej o godzinie 10.00 modlimy się w intencji Ojczyzny;

- środa: wspomnienie świętego Jozafata, biskupa i męczennika;

- czwartek: wspomnienie świętego Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, pierwszych męczenników 

  Polski.

 

3. W przyszłą niedzielę o godzinie 12.00 będziemy polecać Bogu zmarłych i żyjących muzyków

    Orkiestry ,,Tempo" z Iwanowic z racji patronalnego święta świętej Cecylii.

 

4. Po Mszy świętej o godzinie 16.00 spotkanie z kandydatami do sakramentu bierzmowania. Prosimy wszystkich 

    o obecność.

Proboszcz
ks. Marcin Żuchowicz,
mgr lic. teol., ur. 1976 (Wolbrom – diec. sosnowiecka), wyśw. 2003, mian. 2022

Pomoc duszpasterska
ks. Daniel Zadorski,
mgr teol., lic. historii sztuki, ur. 1992 (Chmielnik), wyśw. 2017, mian. 2022

Kościelny/Grabarz
Adam Bubak,
tel. 795 254 068

Organista
Marcin Mędrala,
tel. 697 830 704

JP2„Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi”
Jan Paweł II

Od 15 X 2008 r. w Szkole Podstawowej im. Jana Pawła II w Iwanowicach działa Szkolne Koło Caritas. Powołane zostało na wniosek Dyrektora Szkoły   przez Dyrektora Caritas Kieleckiej. Koło to  skupia 68 wolontariuszy.

Cieszy fakt, że są uczniowie którzy pragną bezinteresownie służyć drugiemu człowiekowi, nieść pomoc, dzielić się z innymi i troszczyć się o potrzebujących i samotnych. Temu właśnie ma służyć Szkolne  Koło Caritas, które pomaga wychowywać dzieci i młodzież do aktywności, odpowiedzialności, wrażliwości oraz uczy twórczego wykorzystania swoich możliwości.

Zarząd Szkolnego Koła Caritas:

Przewodnicząca: Alicja Domajewska
Zastępca: Julia Karnia, Patrycja Fundament
Członkowie: Oliwia Chludek, Zuzanna Sienko, Martyna Trojan

Asystent Kościelny: Ks. Ryszard Suchanowski
Opiekun: Renata Jagiełka

 

s zwolinskiOd 15 X 2008 r. w Szkole Podstawowej i Publicznym Gimnazjum im. Św. Franciszka z Asyżu działa Szkolne Koło Caritas. Powołane zostało na wniosek p. dyrektor Anny Rerak przez Dyrektora Caritas Kieleckiej. Koło to skupia 67 wolontariuszy.

Cieszy fakt, że są uczniowie którzy pragną bezinteresownie służyć drugiemu człowiekowi, nieść pomoc, dzielić się z innymi i troszczyć się o potrzebujących i samotnych. Temu właśnie ma służyć Szkolne Koło Caritas, które pomaga wychowywać dzieci i młodzież do aktywności, odpowiedzialności, wrażliwości oraz uczy twórczego wykorzystania swoich możliwości.

Mamy nadzieje, że dzięki doświadczeniu wolontariatu, uczniowie ci wyrosną na ludzi zaangażowanych i odpowiedzialnych, którzy nie przeliczają wszystkiego na pieniądze, ale potrafią dostrzegać prawdziwe wartości - wymagające wysiłku, lecz nadające życiu głębszy sens i przynoszące satysfakcję.


Zarząd Szkolnego Koła Caritas:

Przewodniczący: Daniel Przecherka
Zastępca: Natalia Radłowska
Członkowie: Julia Daniel, Sebastian Kolawa, Piotr Kowal

Asystent kościelny: Ks. Ryszard Suchanowski
Opiekun: Renata Jagiełka

Nasza działalność charytatywna rozpoczęła się we wrześniu 2000 roku za sprawą ks. Kan. Marka Jacaka. Po zebraniu i wybraniu zarządu, zaczęłyśmy szukać lokalu na punkt „Caritas”, który został wyremontowany, dzięki życzliwości dyrektorów firm budowlanych. Po wielkich trudnościach, z pomocą Bożą powstał punkt „Caritas”.

Dnia 15.X.2000 r. została odprawiona w kościele parafialnym Msza święta połączona z poświęceniem punktu „Caritas” przez ks. Dyr. Andrzeja Drapałę i Proboszcza oraz zaproszonych parafian.
Od samego początku wzięłyśmy się do pracy na rzecz naszych ubogich parafian! Wyjeżdżałyśmy niezliczone razy do Krakowa w poszukiwaniu hurtowni i sklepów w których mogłybyśmy dostać dary w jakiekolwiek postaci dla dzieci, osób samotnych, chorych, rodzin bezrobotnych i rodzin ubogich. Mimo wielu nieudanych prób w końcu znalazły się osoby dobrego serca, które nas zrozumiały i postanowiły nam pomagać, co jakiś czas ofiarowywać dary. Nawiązałyśmy współpracę ze Szkołą Podstawową w Iwanowicach i Poskwitowie. Od pewnego czasu organizujemy konkursy dla zdolnej młodzieży, a najlepsi są nagradzani. Współpraca układa się nam bardzo dobrze.
W czasie naszej działalności organizowane są co roku spotkania opłatkowe dla osób samotnych.
Od 2005 roku, dzięki życzliwości Pani Dyrektor Beaty Ciepłej, nasze koło wydaje żywność PEAD – odbieraną z Banku Żywności w Krakowie.
Od 2006 roku naszym przewodniczącym Parafialnego Koła Caritas jest ks. Proboszcz Ryszard Suchanowski. Obecnie w naszym rejestrze mamy 130 rodzin oraz samotnych osób, którzy potrzebują naszej pomocy. Przede wszystkim są to nasi parafianie, jak również mieszkańcy sąsiednich parafii: Widomej, Celin, Sieciechowic, Naramy.
Nasza praca w Parafialnym Kole Caritas polega również na współpracy ze Szkolnym Kołem Caritas, który prowadzi Pani Renata Jagiełka. Wolontariuszki pomagają w przygotowaniu paczek na Mikołaja dla dzieci z naszej parafii, w zbiórce żywności w sklepach w Krakowie.
Koło Caritas działające przy naszej parafii ma wielu sponsorów, ale ciągle i na nowo poszukuje nowych. Największą radością pracujących w Kole Caritas jest zadowolenie i uśmiech na twarzach osób korzystających z naszej pomocy.
 
Henryka Oleksy
 
Obecnie w Kole Caritas pracują społecznie:
Ks. Ryszard Suchanowski – Proboszcz Parafii Iwanowice
Henryka Oleksy – Prezes Koła Caritas
Józefa Wieczorek – z-ca Prezesa
Zofia Musiałek – sekretarz
Zofia Wiśnicka – skarbnik
Józefa Herian
Zofia Chludek

Kontakt:
Parafialne Koło Caritas w Iwanowicach
32-095 Iwanowice
tel. kontaktowy: 12 388 44 64, kom. 508 838 335

Konto:
BS Słomniki O/Iwanowice
31 86140001 0020 0000 1049 0001

Opłatek w Zajeździe pod Jaskółkami 3
Opłatek w Zajeździe pod Jaskółkami 2
Opłatek w Zajeździe pod Jaskółkami 6
Opłatek w Zajeździe pod Jaskółkami 1
Opłatek w Zajeździe pod Jaskółkami 5
Opłatek w Zajeździe pod Jaskółkami 7
Opłatek w Zajeździe pod Jaskółkami 4

Sprawozdanie z całorocznej pracy Parafialnego Koła Caritas za rok 2013.

W minionym 2013 roku z comiesięcznej pomocy skorzystało 130 rodzin i osób samotnych z naszej parafii jak również sąsiednich( Sieciechowice, Narama, Widoma).

W 2013 roku wydano 23 tony 678 kg żywności z UE z Banku Żywności oraz około 1 tony innych produktów żywnościowych. Przygotowaliśmy 260 paczek żywnościowych. Produkty na ten cel pozyskaliśmy  ze zbiórek żywności przeprowadzanych w ramach akcji „Podziel się posiłkiem” oraz przed Świętami Wielkanocnymi i Bożym Narodzeniem organizowanych przez Bank Żywności w Krakowie w których uczestniczyliśmy wspólnie z wolontariuszami SKC. Ponadto wydaliśmy około 3 tony innych artykułów ( odzież, obuwie itp.) pozyskanych  od różnych sponsorów. Z ofiar przekazanych na Caritas ( w ramach różnych zbiórek) pokrywaliśmy koszty związane z wyjazdami w celu poszukiwania sponsorów, zorganizowanie Mikołaja dla dzieci w Kościele oraz spotkania opłatkowego dla rodzin i osób samotnych jak również wszystkich którzy współpracują z Caritasem.

Za wszelką  pomoc, życzliwość, wspaniałe i otwarte  serce wszystkim z naszej parafii i Krakowa serdeczne Bóg zapłać!

Henryka Oleksa-  Prezes Parafialnego Koła Caritas

KRUCYFIKS
Wykonana z drzewa lipowego, polichromowana i srebrzona figura mierzy 147 cm wysokości. Historycy sztuki zgodnie uznają wysoką klasę artystyczną dzieła. Zwracają uwagę na renesansowe cechy aktu i oryginalność (na tle małopolskim) przewiązania perizonium. Ostatnie badania dowiodły, że Krucyfiks z Iwanowic wykazuje bezpośrednie związki z krucyfiksami Wita Stwosza i jest niemal pewne, że został wykonany w warsztacie mistrza, według jego koncepcji artystycznej i przynajmniej częściowo, przy jego bezpośrednim udziale. Stwoszowski charakter ma silne napięcie ciała Chrystusa, potężna budowa klatki piersiowej oraz doskonałość w ukazaniu anatomii stawów, ścięgien i mięśni. Oblicze Ukrzyżowanego powtarza charakterystyczny stwoszowski typ, znany z Krucyfiksu z kościoła mariackiego; bliskie analogie można wyśledzić w sposobie rzeźbienia oczu, ułożonych nieco ukośnie i półprzymkniętych. Analizując styl rzeźby udało się ustalić, że Krucyfiks powstał na krótko przed przenosinami Stwosza do Norymbergi, zatem w roku 1495.

Św. Krzysztof

Powstała około roku 1500 polichromowana i złocona figura świętego Krzysztofa zdobi jeden z filarów kościoła. Prawdopodobnie nie należała do wystroju świątyni gotyckiej i trafiła do Iwanowic, podobnie jak ołtarze i figury Matki Boskiej i świętych, w połowie XVIII wieku. Święty w przedstawiony w ekspresyjnej, skręconej pozie, niesie na lewym ramieniu Dzieciątko Jezus, zaś w prawej dłoni dzierży kij (niestety oryginalny się nie zachował). Mały Jezus trzyma w ręce glob.


Posąg Marii z Dzieciątkiem
został wykonany z drzewa topolowego, jest polichromowany i złocony, mierzy 142 cm wysokości. Jego powstanie datuje się na ostatnie 10-lecie XV wieku. Niegdyś postać Marii otaczała gloria, wiemy o tym, gdyż z tyłu i po bokach figury znajdują się niewielkie otwory. Prawdopodobnie w XVIII wieku usunięto glorię, ścięto fragment fałdów sukni oraz część loków i usunięto pierwotną koronę. Figura jest przeznaczona do oglądania en face. Maria stoi na sierpie księżyca (symbol nawiązujący do Marii jako Niewiasty Apokaliptycznej), jest ukazana frontalnie i trzyma Dzieciątko w geście prezentacji. Nagi Jezus trzyma w dłoni owoc granatu. Jest to bardzo ciekawy i rzadki motyw ikonograficzny, który jest aluzją do Pasji. W odniesieniu do Chrystusa drzewo figowe symbolizuje Drzewo Krzyża, figa – zmartwychwstanie, zaś ciemny i dojrzały owoc – ciało Chrystusa złożone w grobie.

Figura Matki Boskiej tuż przed I wojną światową znajdowała się w wzniesionej w 1854 roku kaplicy pod wezwaniem Matki Boskiej Pocieszenia. Mimo, że kaplica została zniszczona w listopadzie 1914 roku, figura ocalała i wróciła do odbudowanej kaplicy. W 1977  roku, z obawy przed rabunkiem, umieszczono ją z powrotem w kościele.
Z figurą Matki Boskiej z iwanowickiego kościoła łączą się dwie figury świętych niewiast: świętej Katarzyny Aleksandryjskiej i świętej Małgorzaty. Obydwie rzeźby znajdują się obecnie w Muzeum Narodowym w Krakowie, lecz niegdyś zdobiły kościół w Iwanowicach.

Na wyposażenie kościoła w Iwanowicach składa się wiele dzieł sztuki różnej wartości artystycznej, przeważnie pochodzących z XVII i XVIII wieku.

Warto zwrócić uwagę na wiszącą nad południowymi drzwiami płaskorzeźbę z przedstawieniem Trójcy Świętej. To drewniane, polichromowane dzieło pochodzi najpewniej z 2 ćwierci XVII wieku. Tuż pod płaskorzeźbą znajduje się pełno plastyczna figura Boga Ojca wyłaniającego się z chmur. Wdzięczne figury aniołów zdobią dwa pilastry pod łukiem tęczowym.

TABERNAKULUM

W południowym przedsionku znajduje się natomiast niedużych rozmiarów drewniany krucyfiks o trudnym do określenia czasie powstania. Ciekawe jest, że jego forma powtarza wiernie formę kamiennego krucyfiksu Wita Stwosza z ołtarza Mariackiego


RZEMIOSŁO ARTYSTYCZNE

Przyścienna drewniana ambona o rzucie 6-boku pochodzi prawdopodobnie z XVI wieku. Korpus ambony zdobią ustawione w niszach płaskorzeźby wyobrażające ewangelistów. Do dziś zachowały się trzy z czterech posągów: świętego Jana z orłem, świętego Mateusza z aniołem oraz Ewangelisty z księgą. Trudno orzec czy to Marek czy Łukasz, jako że oprócz księgi nie posiada identyfikującego go atrybutu (według tradycji Marek jest przedstawiany z lwem, zaś Łukasz z wołem). Do mównicy prowadzą schodki z balustradą ozdobiona motywami roślinnymi. Ambonę nakrywa baldachim zwieńczony figurą Jana Chrzciciela, dzierżącego w dłoni księgę i baranka. Na zaplecku ambony widnieje malowany obraz przedstawiający tablice z dziesięcioma przykazaniami, prawdopodobnie późniejszy. Ambona ta była zapewne na wyposażeniu poprzedniej świątyni, ponieważ Bodurkiewicz w kronice wspomina o „ambonie starej ale nowo przerobionej i pomalowanej”. Za jego czasów, w XVIII wieku stała przy ścianie południowej, przy wejściu do dzisiejszej zakrystii..

Kościół w Iwanowicach posiada całkiem pokaźną kolekcję różnego rodzaju paramentów. Na uwagę zasługują: piękny kielich w stylu regencyjnym z 1764 roku, kielich klasycystyczny z 1845 roku oraz kilka ornatów z XVIII wieku zdobionych wspaniałymi haftami.

Barokowe: chrzcielnica i kropielnica z białego marmuru były na wyposażeniu jeszcze ze starego, gotyckiego kościoła.

Chór muzyczny pochodzi z czasów powstania kościoła. Wspiera się na dwóch drewnianych filarach, zaś jego balustrada wygina się dekoracyjnie.

Opracowano na podstawie: Karina Znamirowska,
„Kościół Św. Trójcy w Iwanowicach. Przewodnik”,
Poskwitów 2008

 

 

 

b
a
rzem

Na uwagę zasługuje obraz z przedstawieniem świętego Izydora Oracza wiszący na północnej ścianie prezbiterium. Został on zakupiony do kościoła w 1858 roku z dobrowolnych składek parafian i początkowo umieszczony w ołtarzu p.w. Matki Boskiej. Według tradycji rysów świętemu użyczył jeden z rolników, mieszkańców Iwanowic. Modlący się święty jest ukazany na tle krajobrazu z okolic Iwanowic, w oddali można rozpoznać dwie wieże iwanowickiego kościoła.
 

Święty Izydor Oracz był robotnikiem rolnym w majątku ziemskim w okolicach Madrytu. Z jego postacią wiąże się legenda. Święty Izydor bardzo często oddawał się modlitwie podczas pracy. Zawistni ludzie donieśli na niego do jego pana. Ten jednak nie mógł mu niczego zarzucić, jako że wszystkie prace były zawsze rzetelnie i na czas wykonywane. Zaintrygowany postanowił rozwiązać tę zagadkę. Okazało się, że kiedy Izydor się modlił, w ciężkich pracach polowych wyręczał go anioł. Święty Izydor zmarł w 1130 roku, a został kanonizowany w 1622 roku.
 

Po przeciwnej stronie prezbiterium wisi natomiast dużych rozmiarów płótno ukazujące świętego Jana Nepomucena. Niestety obraz jest poczerniały ze starości i przez to mało czytelny. Przedstawia modlącego się przed krucyfiksem w swej komnacie świętego, ku któremu sfruwają z nieba dwa anioły niosące aureolę oraz palmę męczeńską. Za oknem widnieje pejzaż ze sceną męczeństwa świętego Nepomucena.
 

Święty Jan Nepomucen urodził się w 1348 roku, był synem sędziego z Pomuk. Torturowany o wyjawienie tajemnicy spowiedzi, zginął około 20 marca 1393 roku, kanonizowany w 1729.
 

Święty Kazimierz Królewicz – obraz na płótnie, znajduję się obecnie w głównej kruchcie kościoła. Widzimy na nim świętego stojącego na tle pejzażu, odzianego w strój książęcy i mitrę. W jego prawej dłoni widnieje krzyż zaś w lewej lilia. Na niebie ukazano Matkę Boską z Dzieciątkiem, do której święty miał wielkie nabożeństwo. Również w kruchcie wisi niewielkich rozmiarów obraz na płótnie przedstawiający Chrystusa w typie Salvator Mundi (łac. Zbawiciel Świata). Chrystus ukazany w popiersiu w lewej ręce trzyma jabłko królewskie, a prawą błogosławi.

Wnętrze kościoła zdobią polichromie z 1928 roku. Z ich powstaniem, jak czytamy ponownie w kronice parafialnej, było niemało kłopotów. Pierwotnie powierzono ich wykonanie znanemu krakowskiemu malarzowi, grafikowi i scenografowi, Janowi Hrynkowskiemu, jednakże wykonana przez niego dekoracja okazała się zbyt nowoczesna i nie spodobała się ani proboszczowi ani parafianom. „Był to jakiś dziwny futuryzm” zanotował w kronice ksiądz Władysław Durmasiewicz. Po rozwiązaniu umowy z artystą prace nad nową polichromią rozpoczął „znany w okolicy specjalista malarstwa kościelnego” Józef Wittman. Tak więc ściany zarówno nawy jak i prezbiterium zdobią dziś tradycyjne w formie motywy roślinne, zaś sklepienie ukazuje obraz niebios z przedstawieniami: małego Chrystusa trzymającego krzyż z adorującymi go aniołami dzierżącymi symbole męki w prezbiterium, tronującej Matki Boskiej z Dzieciątkiem adorowanej przez świętych na łuku tęczowym i symboli czterech ewangelistów na sklepieniu przy chórze muzycznym.
Z sześciu okien trzy posiadają witraże. Utrzymane w podobnej stylistyce, urozmaicone kolorystycznie i wzbogacone motywami kwiatowymi przedstawiają kolejno: Chrystusa błogosławiącego, świętego Dominika z jego atrybutem – psem oraz niewiernego Tomasza wkładającego rękę w przebity bok Chrystusa.
 
 

 

Opracowano na podstawie: Karina Znamirowska,
„Kościół Św. Trójcy w Iwanowicach. Przewodnik”,
Poskwitów 2008

Zacznijmy więc wycieczkę po iwanowickim kościele. Aby do niego dotrzeć musimy pokonać niezbyt strome wzniesienie, a następnie szerokie schody, które zaprowadzą nas prosto przed fasadę kościoła. Otaczający budowlę mur wyznaczał kiedyś granicę przykościelnego cmentarza, w jego obrębie wznosi się masywna, niewysoka dzwonnica. Malowniczego widoku dopełniają stare, pochylające się nad kościołem lipy? I topole?.
Kościół w Iwanowicach jest stosunkowo dużą jednonawową budowlą drewnianą, o konstrukcji zrębowej. Jest orientowany, co znaczy, że prezbiterium jest umiejscowione od wschodu. Przy zamkniętym wielobocznie prezbiterium znajduje się – od południa murowana zakrystia (dawny skarbczyk), zaś od północy kaplica św. Anny Samotrzeć (dawna zakrystia). Świątynia posiada dwie kruchty, frontową, umieszczoną pomiędzy dwoma wieżami i drugą, dobudowaną później, południową. Duże wrażenie na odwiedzającym robi fasada, której dwie wysokie, nakryte kopulastymi hełmami i zwieńczone latarniami wieże, nadają budowli całkiem monumentalny charakter.  Najwyżej sięgającym elementem budowli jest, wyrastająca ze stromego dachu o jednej kalenicy, wieżyczka na sygnaturkę. Warto zaznaczyć, że przy wznoszeniu dachu świątyni, zastosowano ponownie niektóre elementy storczykowej więźby z poprzedniego, gotyckiego kościoła.
Nadproże głównego wejścia zamknięte jest łukiem wklęsło-wypukłym, tzw. „oślim grzbietem”, z inskrypcją OPUS HOC EXTRUCTUM A. D. 1745.
Ostrołukowy portal umieszczony wtórnie w wejściu do kaplicy św. Anny Samotrzeć (dawnej zakrystii) pochodzi z poprzedniego, XV-wiecznego kościoła. Drzwi ze starym zamkiem zdobią gotyckie okucia.
Wchodzimy do środka przez zachodnią, niewielkich rozmiarów kruchtę i stajemy w szerokiej prostokątnej nawie sklepionej stropem z fasetką, która otwiera się na nieco węższe prezbiterium o pozornym sklepieniu kolebkowym. Od razu uderza nas duża przestrzeń, której może nie spodziewaliśmy się po prowincjonalnym kościółku oraz bogactwo dekoracji i barw. Sączące się z witrażowych okien światło ślizga się po złoconych ołtarzach i wydobywa z półmroku kształty świętych posągów, tworząc szczególną atmosferę tego miejsca.
Na wyposażenie świątyni składają się dzieła rzeźby, malarstwa i rzemiosła artystycznego różnych epok. Nie wiadomo, czy  wszystkie sprzęty zostały wykonane specjalnie dla tej świątyni. Bardzo prawdopodobne, że ołtarze, a także pojedyncze figury i sprzęty kościelne trafiły do nas z pobliskiego Krakowa, a dokładniej z kościoła mariackiego. Stało się to zapewne dzięki znajomości księdza Bodurkiewicza z księdzem kanonikiem i archiprezbiterem kościoła mariackiego, Jackiem Łopackim. Dzięki temu kościół w Iwanowicach może się pochwalić kilkoma dziełami o wysokiej klasie artystycznej.

 

Ołtarz główny p.w. Świętej Trójcy
najprawdopodobniej około roku 1742 został zupełnie przekształcony i uzyskał formę jaką znamy dziś., W kronice parafialnej ksiądz Bodurkiewicz pisze, że „Ołtarz wielki [został] ze starego reformowany ale przydatkami nowemi adornowany [ozdobiony], y podwyższony na łokieć cały”. Owymi nowymi elementami, które przystosowano do starej nastawy były m. in. nowo namalowane obrazy na płótnie: „Adoracja świętej Trójcy” oraz „Zwiastowanie”, kolumny, pilastry oraz posągi świętych Wojciecha i Stanisława. Ołtarz posiada charakterystyczną dla tego okresu formę architektoniczną a na jego bogatą dekorację rzeźbiarską składają się posągi (oprócz wspomnianych wyżej również Melchizedeka i Aroona,), kolumny z motywem akantu, główki anielskie, urny, szyszki, kartusze oraz obfitość motywów małżowinowo-chrząstkowych.
Po odsunięciu obrazu z Adoracją Świętej Trójcy ukazuje się naszym oczom bodaj najcenniejsze dzieło sztuki w kościele w Iwanowicach – figura Chrystusa Ukrzyżowanego. Pierwotnie posąg ów znajdował się w retabulum innego, mniejszego  ołtarza, również pozyskanego z kościoła mariackiego, ustawionego za czasów Bodurkiewicza przy jednej z bocznych ścian. Nie wiadomo kiedy przeniesiono go do ołtarza głównego.
W zwieńczeniu ołtarza głównego znajduje się wizerunek pelikana wydziobującego sobie mięso z piersi aby nakarmić własne dzieci. To przedstawienie jest symbolem Jezusa i jego miłosierdzia.

 

Ołtarz p.w. Matki Boskiej Iwanowickiej

Od północy, na granicy nawy i prezbiterium stoi jeden z bocznych ołtarzy pochodzący z pierwszej połowy XVII wieku z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Ołtarz w kształcie edikuli ujętej kolumienkami zdobi ornament małżowinowo-chrząstkowy. Dekoracji dopełniają rzeźbione figury aniołów oraz świętego Floriana w zwieńczeniu ołtarza. 

Punktem centralnym retabulum jest obraz otaczany kultem wiernych,  a przedstawiający Matkę Boską, ujętą w półpostaci, z charakterystycznie splecionymi dłońmi, trzymającą na lewym ramieniu małego Jezusa. Ten typ obrazu maryjnego nosi nazwę Matka Boska Śnieżna lub Salus Populi Romani i wzoruje się na ikonie przechowywanej w Capella Borghesiana w bazylice Santa Maria Maggiore w Rzymie.

Obraz posiada również zakładaną okazjonalnie koszulkę czyli metalową ozdobną osłonę. Zwyczaj zakładania tego typu osłon wywodzi się z Bizancjum i ma związek z traktowaniem ikon na równi z relikwiami i chęcią oddawania im szczególnej czci oraz potrzebą ochrony.

 

Powyżej znajduje się obraz przedstawiający świętego Antoniego Pustelnika. Ujęty w półpostaci brodaty starzec w mnisim odzieniu został ukazany z nieodłącznymi atrybutami: z dwoma diabłami oraz świnią, pod której postacią Antoniego kusił szatan. 


Święty Antoni urodził się w Środkowym Egipcie w 251 roku. Wyrzekł się majątku i wszelkich dóbr doczesnych i udał się na pustynię aby tam oddać się modlitwie, pracy fizycznej i uczynkom pokutnym. Podczas przebywania na pustkowiu doznał wiele ataków ze strony szatana, który nękał go, jawiąc się mu w różnych postaciach. Święty Antoni jest patronem chorych, hodowców trzody chlewnej, rzeźników i ubogich.

Za wizerunkiem Matki Boskiej znajduje się jeszcze jeden obraz, odsłaniany sporadycznie, a przedstawiający święte Katarzynę i Dorotę. Stojące postaci kobiet o smukłych sylwetkach przedstawiono z ich atrybutami; Katarzynę z palmą męczeńską i narzędziami, którymi ja torturowano mieczem oraz kołem, świętą Dorotę z koszem owoców niesionym przez aniołka. Do tego malowidła odnosi się scena przedstawiona na predelli ołtarza ukazująca męczeństwo świętej Katarzyny.

Święta Dorota poniosła śmierć męczeńską za panowania cesarza Dioklecjana (284-305). Z jej postacią wiąże się legenda, według której jej kat o imieniu Teofil miał skazaną zapytać z ironią, czemu jej tak spieszno do śmierci. Kiedy ta odpowiedziała: "Bowiem idę do niebieskich ogrodów", kat powiedział kpiąco: "Gdybyś mi z twoich ogrodów niebieskich podarowała owoce i kwiaty, to uwierzyłbym". Nagle, mimo że była to zima, zjawiło się dziecko z koszykiem pełnym dorodnych jabłek i pięknych róż. Fakt ten miał stać się przyczyną nawrócenia Teofila. Dorota jest patronką m.in. młodych małżeństw, ogrodników, botaników i górników.


Ołtarz p.w. świętej Agnieszki

mieszczący się po południowej stronie nawy odznacza się może mniej dynamiczna kompozycją, ale za to bogatszym ornamentem. Podobnie jak pozostałe ołtarze ma formę edikuli z kolumienkami i powstał w pierwszej połowie XVII wieku. Data 1627 umieszczona na obrazie ze świętą Agnieszką odnosi się prawdopodobnie również i do czasu powstania całego retabulum.

 

 

Święta Agnieszka pochodziła ze starego i szanowanego rodu rzymskiego. W roku 304 lub 305 poniosła śmierć męczeńską mając zaledwie 12 lat. Agnieszka jest patronką dzieci, panien i ogrodników.

 

 

Obok użytych do dekoracji elementów ornamentu kartuszowego (w kształcie sztywnej taśmy skręconej w woluty bądź spiralę) mamy tutaj różnego rodzaju motywy kwiatowe i owocowe, główki aniołów, pilastry hermowe, nisze oraz trójwymiarowe rzeźby przedstawiające postaci świętych. I tak po obydwu  stronach obrazu ze świętą Agnieszką widnieją ustawione w niszach postaci świętych: Barbarytrzymającej w prawejręce swój atrybut – miniaturową wieżę iKatarzyny.


Święta Barbara jest jedną z najbardziej popularnych świętych. Poniosła śmierć męczeńską w Nikodemii za czasów Maksymiliana Dazy w 305 roku. Ojciec poganin więził ją w wieży aby potem własnoręcznie ściąć mieczem. Dlatego Barbara często jest ukazywana z wieżą, w której była więziona (wieża ma zwykle 3 okienka, które miały przypominać Barbarze prawdę o Trójcy Świętej), oraz z mieczem, od którego zginęła. Jako patronkę dobrej śmierci czcili świętą Barbarę przede wszystkim ci, którzy na śmierć nagłą i niespodziewaną są najwięcej narażeni: górnicy, hutnicy, marynarze, rybacy, żołnierze, kamieniarze, więźniowie itp.


Znajdującego się w drugiej kondygnacji retabulum wizerunku Matki Boskiej strzegą natomiast posągi niezidentyfikowanej świętej oraz świętej Zofii przedstawionej z malutkimi postaciami jej trzech córek: Wiarą, Nadzieją i Miłością. Na szczycie nastawy ponownie postać świętego Floriana, sportretowanego jak każe tradycja w żołnierskiej zbroi, z chorągwią i naczyniem z wodą.

 


Istnieje wiele żywotów świętej Zofii, często ze sobą sprzecznych. Motywem który powtarza się jednak w każdym z nich, jest to, że Zofia posiadała trzy córki i że wraz z nimi poniosła śmierć męczeńską za wiarę.


W części centralnej ołtarza znajduje się obraz z wizerunkiem świętej Agnieszki. Ta najmłodsza męczennica została ukazana z księgą oraz palmą – symbolem męczeństwa. U jej stóp widnieje baranek, który łączy się łacińskim brzmieniem imienia świętej: Agnes, wywodzącym się od łacińskiego słowa agnus – baranek. Do męczeństwa świętej nawiązuje obraz w predelli nastawy ołtarzowej. Wyżej umieszczono obraz z Matka Boską i nagim Dzieciątkiem stojącym na jej kolanach i tulącym się do jej policzka. Ten pełen słodyczy i swoistego wdzięku obraz jest najprawdopodobniej wzorowany na oryginale pędzla niderlandzkiego mistrza – Adriena Isenbrandta. Po odsłonięciu obrazu z postacią świętej Agnieszki naszym oczom ukazuje się figura świętego w habicie franciszkańskim trzymającego na rękach małego Jezusa.


Święty Antoni urodził się w Lizbonie w 1195 roku. Wstąpił do Kanoników Regularnych, gdzie przyjął święcenia kapłańskie. Przeniósł się do Franciszkanów i jako kaznodzieja pracował we Francji i Italii. Zmarł w Padwie 13 czerwca 1231 roku. Według podania pewnej nocy Antoniemu ukazało się Dzieciątko Jezus. Jest patronem zakonów: franciszkanów, antoninek oraz wielu bractw; Padwy, Lizbony, Padeborn, Splitu; dzieci, górników, małżeństw, narzeczonych, położnic, ubogich, podróżnych, ludzi i rzeczy zagubionych.


Ołtarz p.w. Świętej Anny Samotrzeć.

Pochodzący z 2 ćwierci XVIII wieku ołtarz zdobi obraz z przedstawieniem świętej Anny Samotrzeć. Jest to przykład bardzo popularnego motywu ikonograficznego który ukazuje świętą Annę wraz z Matką Boską i małym Jezusem. Dość prostą w formie nastawę zdobią ponadto motywy muszli i akantu oraz główki anielskie. Drewniany ołtarz został pokryty polichromią imitująca marmur.

 

Opracowano na podstawie: Karina Znamirowska,
„Kościół Św. Trójcy w Iwanowicach. Przewodnik”,
Poskwitów 2008

Drodzy Parafianie,
w związku z ograniczeniami zwiazanymi z panującą pandemią Koronawirusa, cmentarz parafialny czynny jest w godzinach
od 8.00 do 17.00.
Prosimy również, aby nie gromadzić się na cmentarzu oraz przestrzegać nakazanego prawa.

REGULAMIN CMENTARZA GRZEBALNEGO
PARAFII RZYMSKOKATOLICKIEJ TRÓJCY  ŚWIĘTEJ  W IWANOWICACH


1. Cmentarz jest własnością Parafii Trójcy Świętej w Iwanowicach. Służy do grzebania ciał zmarłych, wyrażenia pamięci i czci do zmarłych, modlitwy za nich. Jest też miejscem zadumy nad życiem i wiecznością.

2. Administratorem cmentarza jest Proboszcz Parafii Trójcy Świętej w Iwanowicach i ma  do pomocy wyznaczonego pełnomocnika, który w jego imieniu na cmentarzu pilnuje porządku i wykonuje konieczne prace. Nad ochroną i monitoringiem cmentarza czuwa grupa interwencyjna ZAWISZA.     

3. Na cmentarzu w wyznaczonych miejscach grzebalnych można pochować zmarłych: parafian oraz inne osoby z poza parafii, które mają na cmentarzu parafialnym rodzinny grób.
               
4. Miejsce grzebania, rodzaj grobu uzgadnia się z wyznaczonym pełnomocnikiem proboszcza, który dokonuje wykopu grobu i pobiera za tę pracę opłatę. Do jego obowiązków należy także zasypanie grobu i uporządkowanie miejsca obok grobu.

5. Należy uzyskać zgodę administratora na wszelkie prace prowadzone na cmentarzu, np.: ekshumację zwłok, budowę nowego pomnika, remont pomnika, np. naprawa, bądź wymiana płyty, tablicy, budowę ławek, kwietników i innych elementów zdobniczych przy grobie. 

6. Osoba przez opłatę rezerwacyjną nie nabiera praw własności opłaconego miejsca, lecz staje się jedynie jej użytkownikiem. Grób ziemny może być użyty ponownie jako miejsce grzebalne 20 lat od daty pogrzebu.

7. Rodzina zmarłego jest zobowiązana do stałej troski o stan i wygląd grobu, nagrobka oraz bezpośredniego jego obejścia. To samo dotyczy miejsc zarezerwowanych.
Wszelkie śmieci, pozostałości po wieńcach, kwiatach, zniczach winny być niezwłocznie usuwane z grobów przez jego użytkowników i składane na miejscu do tego przeznaczonym.

8. Na grobach można ustawiać nagrobki, jednakże przed przystąpieniem do realizacji tej inwestycji należy uzyskać zezwolenie od proboszcza parafii z podanymi wymiarami zewnętrznymi nagrobka.

9. Kamieniarz ma prawo wykonywać na cmentarzu swoje prace tylko wtedy, gdy posiada zezwolenie administratora. Do wykonania pomnika systemem gospodarczym trzeba mieć podobną zgodę.

10. Prace przy nagrobku (obramowaniu), pomniku, itp. należy tak wykonywać, by nie spowodowały szkód na sąsiednich grobach, ani sporów z sąsiednimi użytkownikami. Inwestor dba też o uprzątnięcie miejsca po wykonaniu pracy.

11. Pozostałości po starych rozebranych pomnikach winny być niezwłocznie usunięte z terenu cmentarza.

12. Za jakiekolwiek szkody wynikłe z niesolidnego wykonania robót, czy nie zapobieżenia szkodzie powstałej na skutek złego stanu technicznego pomnika odpowiedzialna jest rodzina opiekująca się grobem.

13. ZABRANIA SIĘ: wjazdu pojazdami mechanicznymi bez zgody administratora cmentarza, wprowadzania zwierząt, zanieczyszczania cmentarza, samowolnego usuwania drzew i krzewów, wjeżdżania na teren cmentarza pojazdami jednośladowymi, palenia papierosów i picia alkoholu, hałasowania na cmentarzu, palenia śmieci.
         
14. Zabrania się handlu obwoźnego na cmentarzu i w jego okolicy bez zgody administratora cmentarza.

15. Kwestie nie objęte niniejszym regulaminem, a mogące być przedmiotem nieporozumień czy sporów będą rozpatrywane indywidualnie przez zarządcę cmentarza lub jego pełnomocnika. 

16. Nieprzestrzeganie powyższego regulaminu pociąga za sobą konsekwencje prawno administracyjne.

 

Iwanowice dn.13 lipca 2012 r.

zdjecie historia

Iwanowice to wieś leżąca na terenie Dłubniańskiego Parku Krajobrazowego – w malowniczej Dolinie Dłubni.

Kościół p.w. Świętej Trójcy, wzniesiony na niewysokim wzgórzu, stanowi architektoniczną dominantę krajobrazu wsi.

Parafia w Iwanowicach liczy sobie z górą 700 lat. Erygował ją w 1293 roku biskup krakowski Prokop. O pierwszym iwanowickim kościele w zasadzie nic nie wiadomo. Wiemy natomiast, że druga z kolei, drewniana świątynia, została wybudowana w 1408 roku. W 1551 roku kościół w Iwanowicach został zamieniony na zbór kalwiński przez ówczesnych właścicieli wsi – Dłuskich, którzy spokrewnieni z najwybitniejszymi pionierami ruchu różnowierczego w Małopolsce, szybko przeszli na stronę Reformacji. W owym czasie kościół został ogołocony z wyposażenia.

W pierwszej połowie XVII wieku iwanowicką świątynię odnowiono, a ponowna jej konsekracja nastąpiła w 1624 roku. Jednak dopiero 100 lat później rozpoczęto gruntowniejsze prace remontowe, zainicjowane przez ówczesnego właściciela Iwanowic – księcia Aleksandra Augusta Czartoryskiego oraz sprowadzonego przez niego z Krakowa, księdza Kazimierza Bodurkiewicza, wykładowcę na Uniwersytecie Krakowskim i doktora obojga praw. Działania owe zakończyły się wzniesieniem nowej budowli w 1745 roku, którą 8 czerwca 1749 roku konsekrował biskup krakowski Jędrzej Stanisław Załuski. W owej XVIII-wiecznej postaci, kościół zachował się do dziś.

 

Legenda o zakładzie

Według lokalnej legendy drzewo na budowę kościoła w Iwanowicach uzyskano w szczególny sposób. Mianowicie dziedzic Niedźwiedzia obiecał ofiarować drzewo z własnego lasu pod warunkiem, że parafianie przetransportują je w ciągu jednej nocy.  Mieszkańcy Iwanowic zmobilizowali się tak bardzo, że niedźwieckiego drzewa starczyło na budowę nie tylko kościoła ale i przytułku dla bezdomnych.

  1. Parafia Rzymskokatolicka p.w. Trójcy Świętej z siedzibą w Iwanowicach, udostępniając treści w ramach niniejszego serwisu („Serwis”) stosuje pliki cookies tj. pliki stanowiące dane informatyczne, w szczególności pliki tekstowe, które przechowywane są w urządzeniu końcowym użytkownika Serwisu i przeznaczone są do korzystania ze stron internetowych Serwisu. Zazwyczaj zawierają one nazwę strony internetowej, z której pochodzą, czas przechowywania ich na urządzeniu końcowym oraz unikalny numer.
  2. Pliki cookies wykorzystywane są w celu:
    1. dostosowania zawartości stron internetowych Serwisu do preferencji użytkownika oraz optymalizacji korzystania ze stron internetowych; w szczególności pliki te pozwalają rozpoznać urządzenie użytkownika Serwisu i odpowiednio wyświetlić stronę internetową, dostosowaną do jego indywidualnych potrzeb;
    2. tworzenia statystyk, które pomagają zrozumieć, w jaki sposób użytkownicy Serwisu korzystają ze stron internetowych, co umożliwia ulepszanie ich struktury i zawartości;
    3. dostarczania użytkownikom treści reklamowych bardziej dostosowanych do ich zainteresowań
  3. W ramach Serwisu stosowane są dwa zasadnicze rodzaje plików cookies: „sesyjne”  (session cookies) oraz „stałe” (persistent cookies). Cookies „sesyjne” są plikami tymczasowymi, które przechowywane są w urządzeniu końcowym użytkownika do czasu wylogowania, opuszczenia strony internetowej lub wyłączenia oprogramowania (przeglądarki internetowej). „Stałe” pliki cookies przechowywane są w urządzeniu końcowym użytkownika przez czas określony w parametrach plików cookies lub do czasu ich usunięcia przez użytkownika.
  4. W ramach Serwisu stosowane są następujące rodzaje plików cookies:
    1. „niezbędne” pliki cookies, umożliwiające korzystanie z usług dostępnych w ramach Serwisu, np. uwierzytelniające pliki cookies wykorzystywane do usług wymagających uwierzytelniania w ramach Serwisu;
    2. pliki cookies służące do zapewnienia bezpieczeństwa, np. wykorzystywane do wykrywania nadużyć w zakresie uwierzytelniania w ramach Serwisu;
    3. „wydajnościowe” pliki cookies, umożliwiające zbieranie informacji o sposobie korzystania ze stron internetowych Serwisu;
    4. „funkcjonalne” pliki cookies, umożliwiające „zapamiętanie” wybranych przez użytkownika ustawień i personalizację interfejsu użytkownika, np. w zakresie wybranego języka lub regionu, z którego pochodzi Użytkownik, rozmiaru czcionki, wyglądu strony internetowej itp.;
    5. „reklamowe” pliki cookies, umożliwiające dostarczanie Użytkownikom treści reklamowych bardziej dostosowanych do ich zainteresowań
  1. W wielu przypadkach oprogramowanie służące do przeglądania stron internetowych (przeglądarka internetowa) domyślnie dopuszcza przechowywanie plików cookies w urządzeniu końcowym Użytkownika. Użytkownicy Serwisu mogą dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących plików cookies. Ustawienia te mogą zostać zmienione w szczególności w taki sposób, aby blokować automatyczną obsługę plików cookies w ustawieniach przeglądarki internetowej bądź informować o ich każdorazowym zamieszczeniu w urządzeniu Użytkownika Serwisu. Szczegółowe informacje o możliwości i sposobach obsługi plików cookies dostępne są w ustawieniach oprogramowania (przeglądarki internetowej).
  2. Operator Serwisu informuje, że ograniczenia stosowania plików cookies mogą wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronach internetowych Serwisu.
  3. Pliki cookies zamieszczane w urządzeniu końcowym Użytkownika Serwisu i wykorzystywane mogą być również przez współpracujących z operatorem Serwisu reklamodawców oraz partnerów.

 

PORZĄDEK MSZY ŚWIĘTYCH I NABOŻEŃSTW
W NASZYM KOŚCIELE:

Msze św. w Niedziele:
godz. 800, 1000, 1200, 1600
(w Pierwszy Dzień Świąt Bożego Narodzenia i Wielkiej Nocy
nie sprawujemy Mszy św. o godz. 1600)

Dni powszednie:

godz. 700 (cały rok)
godz. 1800 (czas letni)
godz. 1700 (czas zimowy)

Sakrament pokuty i pojednania sprawowany jest pół godziny przed Mszą świętą.

Nabożeństwa:

Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy:
W każdą środę przed Mszą świętą wieczorną

Adoracja Najświętszego Sakramentu:
W każdy piątek, godzinę przed Mszą świętą

Koronka do Bożego Miłosierdzia:
W każdy piątek przed Mszą świętą wieczorną

Nabożeństwo Fatimskie:
13-tego dnia miesiąca (od maja do października) – godz. 2000

Nabożeństwo wynagradzające Najświętszemu Sercu Pana Jezusa
w I Piątek miesiąca

Nabożeństwo wynagradzające pięć różnych zniewag i bluźnierstw raniących Niepokalane Serce Maryi
w I Sobotę miesiąca

W miesiącach: maju, czerwcu i październiku
nabożeństwa majowe, czerwcowe i październikowe.

Nabożeństwa Okresu Wielkiego Postu:

Droga Krzyżowa – w każdy piątek Wielkiego Postu o godz. 1600
Gorzkie Żale z kazaniem pasyjnym – w każdą niedzielę Wielkiego postu o godz. 1600

 
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.
Dalsze informacje Akceptuję